پدیدهی مهاجرت گروهی، از عجایب دیدنی قلمرو جانوران به شمار میرود. اما زمانی که این مهاجرت حالت ملموستری یافته و درست کنار جوامع انسانی رخ دهد، جالب و تماشاییتر خواهد بود، به ویژه اگر از نزدیک شاهد حرکت هزاران خرچنگ قرمز باشید که در صفهای طویل، خیابانهای شهر را پشت سر میگذارند.کثر خرچنگهای بالغ جزیرهی کریسمس، مهاجرت سالانهی خود را به سمت دریا و به منظور زاد و ولد، درست بعد از شروع فصل باران و ریزش بارانهای موسمی شروع میکنند، البته نمیتوان این مسئله را قطعاً مرتبط با شروع ریزش باران ارزیابی کرد.
به نظر میرسد چرخهی زاد و ولد خرچنگها با تغییرات ماه در ارتباط باشد. تخم ریزی در دریا که یکی از اصلیترین دلایل این مهاجرت است، اغلب پیش از طلوع خورشید، در زمان جزر و مد بهاره و طی تغییرات هفت روز آخر ماه انجام میشود. البته زمان تخمریزی تنها بخش قابل پیشبینی این روند است، بقیه مسائل مربوط به مهاجرت سالیانه، بیشتر با تغییرات آب و هوایی در ارتباطند.
اولین مرحله، حرکت گروهی همهی خرچنگها به سمت دریاست. در این راه ابتدا نرها پیش قدم میشوند و رفته رفته گروههای وسیعی از خرچنگهای نر و مادهی دیگر به آنها میپیوندند. بعد از تخم ریزی در دریا مادهها مهاجرت خود را آغاز کرده و دریا را ترک میکنند. مرحله بعد در دریا رخ میدهد، جایی که تخمها به لارو تبدیل میشوند.
این لاروها به سرعت مراحل مختلف رشد را میگذرانند و به موجودات میگو مانند کوچکی موسوم به “مگالوپ” (Megalope) تبدیل میشوند. بعد از چهار هفته این مگالوپها که اکنون به صورت بچه خرچنگهای کوچک درآمدهاند، دریا را ترک و روانهی خشکی میشوند. این بچه خرچنگها سپس به سمت قسمتهای داخلی جزیره حرکت کرده و جایی مناسب برای زندگی پیدا میکنند. چهار سال بعد، بچه خرچنگهای دیروز و خرچنگهای بالغ امروز، مجدداً پدیدار شده و این مهاجرت سالانه دوباره انجام میشود.
البته گاهی اوقات بارانهای موسمی چندین بار پیاپی ادامه یافته و برای خرچنگها مشکلاتی را به وجود میآورد، به طوری که گاهی ناگزیر مهاجرت سالیانه را متوقف و از میانهی راه باز میگردند.
به دلیل تغییرات آب و هوایی، زمان دقیق شروع این سفر، غیرقابل پیش بینی است. پس آن دسته از علاقمندان که مایلند از نزدیک شاهد این رویداد شگفت انگیز باشند، بهتر است ماههای نوامبر یا دسامبر در جزیرهی کریسمس حضور یافته و شانس خود برای دیدن این مهاجرت باشکوه سالیانه را افزایش دهند.